Yakacağım ben seni ölünce orda
Alacağım çoktur vermeden ölme
O dünüya bu dünüyaya benzemez
Borcu olan versin borçlu gitmesin
Boşuna çırpınma seni af etmem
Yediyin ne varsa verde öyle git
Hayır işi güzel yediyini geri ver
Vermeden gitme sen af edilmiyor
Her şeyin afını ben çok duymuşum
Mal yeyip hiç güleni görmedim
Sen hesap et versen ver geriye
Vermeden gitme sen af edilmiyor
Geldi yaşım şimdi geldim atmışa
Yiyen malı çekti zülüm boşuna
Bıraktı oğula kıza savura
Zülüm çekti kalan sevap saymıyor
Navruz ne diyecek versin cezayı
Ben yemedim bırakanlar düşünsün
Acıdım gördüyüm adamlar çekti
Rahat yatamazlar afı yok bunun
Sen biliyorsun heram nasıldır
Aldın sen fakirden oğlun dağıtı
Ne zorun vardı ki boynun kalkmıyor
Oğlun nerde kızın nahlet okuyor
Dürüst biz olalım rahat ölelim
Yediyimiz ne varsa hesap verelim
Kim demiş yiyenin yanında kalır
Ben böldüm yarıya kız oğlan hanı
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 01:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DÜRÜSLÜK HAKINDA YİYENLER VERİYOR İNAN BEN BİR KAÇINI GÖRDÜM BEN KORKTUM DKKAT ETMELİ? ? ? ? ? ? ? ?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!