Alaca Sevda Şiiri - Mehmet Fuat Özbilici

Kimseler yok burada başka bir dünyadayım sanki,
Sen beni bu zulümlere attın,
Alaca karanlık,alaca kuş,alaca sevda,
Ayaklarım,avuçlarım yandı kavurdu güneş beni,
Issız diyarlara beni sen attın sevgili.

Resmine bakıyorum devamlı,
Uzun saçlarına,güzel gözlerine o tatlı gülüşüne,
O huzur veren çehreni,o güzel sesini hayal edip uykuya dalıyorum,
Seni kimselere söylemiyorum,soranlara ''o'' diyorum,
O işte o,
Seviyorum seni...
Lambalar aydınlatırdı odamı ve perdesiz penceremi,
Sanki güneş doğardı odama sen girerken içeri.

Dün bugünü düşledin bugün ise dünü,
Ne bugünü sevebildin nede geçen günü,
Hayat bile doyuramadı aç olan gönlünü,
Vefasızsın sen toprak doyursun gözünü.
Şahit ol bekliyor işte sensizliğe kör bir aşık,
İsmi meçhul bir vatandır aşıklar diyarı.

Yıldızlar kaydı bu gece gökyüzünde süzüldü,
Gök üzüldü kainat hüzne büründü,
Bir yıldızdı gökyüzünde ışıklarla süzüldü,
Gök gözlüm,gece bakışlım hiç düşündünmü ölümü.!?

Bedenleri canlı ruhları ise ölüydü,
Bütün ölü ruhlar bedenlere büründü.
Kimler geldi kimler geçti sen misin baki olan.!?
Bak yıldızlar bile öldü ötesi yalan.

(1&)Mehmet Fuat Özbilici