Alaca Resim Şiiri - Turan Olgun

Gözlerini çizdim tek tek alaca karanlıkta,
Kayboldum, ışıklı delhizlerde bir bir
Akşamüstleriyle boyadım dudaklarını
Parmaklarımı uzattım, gece suları gibi ıssız
Bulutlarda bir beden çizdim, usul usul
Hiçbir rüzgârın gülüşünü bozamadığı
Bütün yağmurları topladım bedenine
Sonra, tüm yolların silindiği bir ufuk gördüm
Ördüm saçlarınla, alnının üşümesini
Cennet kuşlarının melodisini yerleştirdim dudaklarına
Uzanıp uzanıp öptüm boynunu, büyük bir hasretle
Ellerini kapalı çizdim, tutmasınlar diye kimseyi
Madem tutmayacaklar bundan sonra ellerimi
Astım resmini, odamın sessizliğine...
Sen ışıkla yeşeriyorsun, ben toprakla
Ama aynı özlemle tutuşuyoruz ikimiz de...
Her gece yeniden çiziyorum seni karanlığa,
Gölgen düşüyor ellerimin arasına, kırılgan.
Bir nefes gibi geliyorsun sol yanımdan,
Ve hep en sessiz yerime dokunuyorsun.
Saklıyorum sesini yastık çizgilerinde,
Her kıvrımda yankın, her susuşta sen varsın.
Aynalara baktıkça siliniyor yüzün,
Ama gözbebeklerimde hâlâ ışıyorsun.
Beni bıraktığın yer hâlâ senle dolu,
Kapı aralığında bekliyor düşlerin izi.
Bir adım atsam, düşerim zamanın dışına
Orada sen varsın: susan ve bakan bir şiir gibi.

Hizan/Bitlis

06.06.2025