Alaca kuşağıdır, tazelendiği yaraların,
Puslu hayaller dargın umutlar,
Kalbinin izi, yüzünde parlar.
Durgun denizin hali var, çizgilerde…
Burukluğun, Düşen bir yaprak emsali gibi,
Bile bile gönül kayganlığın.
Hani bir vakittir, serzeniştedir gönül.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bir ölçüde şiirler, kişinin kendini yaratabildiği, dışarıya bakarken kendi varlığını tamamlayabildiği, aydınlığı tanımlarken alaca karanlık düşlerin içinden çıkılmaz yaklaşımını çözümlediği gerçeklerle doludur. Aslında şiirsellik bir vargının, bir erişimin, bir duyumsamanın özümlemesidir. Hangimiz zaman zaman bunalımlara düşmüyor, anlamını çözemediğimiz olayların bizi sürüklediği girdapta bocalamıyoruz? Şiirin dizelerinde, yaşayan insan ruhunun başarıyla renklendirildiğini görmen onun anlam ve derinliğine ulaşmak kişiyi sağlıklı düşünmeye götürüyor. Teşekkürler Sn. şair...
Alaca kuşağıdır, tazelendiği yaraların.
Puslu hayaller, dargın umutlar…
Şiir içinde şiir; teşekkür ederim... 10 puan +ant. Esen kalın...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta