Alaca Karanlıklar Şiiri - Nihat Albayrak

Şafağı türkülerle karşıladık hep biz seninle,
Alaca karanlıklar umutları söndürmedi hiç,
Uzun bir sevda da yitirilmiş tutkulara benziyor,
Yaşadıklarımız,
Hüznü ve acıları hiç tanımazdık...

Şimdi bir kadın ağlıyor;
Sabahın ilk ışıkları odanın içine düşerken,
Sessiz bir HAYKIRIŞ,
Bir yalnızlık ürpertisi yüreklerde olan...

Oysa Sen,
Sen; dağçiceği,
Sen; çocuk kalplerde sevinç,
Sen; suskun gözlerde umut,
Sen; dağlanmış yüreklere serpilen SU,
Sen; umutları tükenmiş bu yaşam içinde bir NEFES gibisin.
Sen; aslında sen, Sen bir sevdasın bizim için...
Bilmiyorsun! ...