Alaca Karanlık Şiiri - Güven Güvener

ALACA KARANLIK

Yaralı bir takvimle büyüyor dört bir yanı hüzünle kaplı
Yüreğimin.yüreğim bakışlarına nakşetmişti kuyu acılarını ve
Sahiplenmeyi bekliyordu kimsesiz duyguları,

Hangi yürek ezilmeden baş kaldırabilirdi bu duygulara?
Hangi ürkek çocuk başkaldırabilirdi aşk kapısına?
Alaca karanlıkta gözlerinin içine sızmak ne mümkün?
Sanki yaşananların tümü bir komedi ve yazarların kaleminden çıkan oyunmuş gibi ahmakça gülüşmelere sebebiyet veriyordu
Her nefesimde bir isyan şahlanır,sense kibirliğin büyülü sarhoşluğunda yalpalanırsın
Geride bırakılan yığınla hatıranın ardına saklanmış sevgiye dön de bir bak.
Aynı coşkuyla çarpan yüreğinin atışlarını dinle.
Hala aynı şarkının mırıldadığını fark et.
Bir şarkı ki en eşsiz anların şahididir.
Aşkım ve cesaretim kol kola geziyor.ama bilirim ki
Ertelenmekten uslanmayan yüreğim yine sensiz sabahlara göz kırpacak.
Bana tanrı tarafından gizlice bahşedildin ve ruhumu yine gizlice ter et
Seni hatırlatacak tek bir zerre bile kalmasın hafızamda; hatta ayak izlerini bile topla git hayatımdan
GÜVEN GÜVENER