Bölünmüş bir alaca karanlık
yarısında sen!
Bir uzak renk gibi
belli belirsiz!
Saklıyor kimbilir?
Nerelerinde,
karasında duruyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
..bölünmüş bir alaca karanlık yarısında ben yarısında sen..beklenen ışık yansa aniden,alada kalmaz karada sen ve ben de kalmaz.Biz oluruz,biz!hoş dizelerdi, tebrikler, Sayın Göksel saygılarımla.
Biz olmak,olabilmek en zoru da biz kalabilmektir.Başardığı zaman sonsuza kadar biz olarak kalır yürek..Kutluyorum .
Saygımla
arada kalan alaca karanlık gitse, evet biz oluruz biz.
Şiir yazmak kolay iş değildir. Duygu ister, yürek ister, ışık ister.Bu dostumuzun yüreğindeki ışık önce yüzüne oradan da kalemine yansıyor ve bu yüzden güzel şeyler koyuyor ortaya diye düşünüyorum. Yüreğindeki ve yüzündeki ışık hiç sönmesin.Eline, yüreğine sağlık..
'Alaca karanliklari' bile aydinlatmis siirin .
güzel yorumunu kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta