Ben karanlığın tam ortasında,
Mağlup olmuşum hayata.
Her yanım kırık dökük paramparça,
Bu köhne şehrin karlı akşamlarında.
Dermansız dertler ve kederler arasında,
Çare bulmuyor gönlüm ağlamakta.
Bu kahpe dünyanın zindan kıtalarında,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
