Alaca karanlık Şiiri - Murat Kaymaz

Karanlığın şafaka kaynaştığı
O saatler vardır hani
Ezilmiş gözlerle eskimiş dudaklarin yapıştığı
Bir alaca karanlık vardır hani

Ay kapkara
Gece ise beyazdır

Yenik düşer insan varlığına
Benliğine
O sonu gelmez kahpe bencilliğine
Öylece
Yıkık durur elleri gözleri dili
Boz bulanık bir avare
Pir o yalnız gecede

Hani tutunmak ister ya insan
O kahpe keskin
O hırçın siyah bencilliğine
Tutnumayinca kayıpta elleri
Tırnakları dokunur da benliğine
Bir sızı hisseder insan
Işte o zaman lanet eder bencilliğin e

Bir kırık kekik kokusu arar
Kırıp insan kendini
Karanlığın şafakla kaynaştığı
O saatler vardır hani