ALABORA
Canına okuduğum, bu hayat denen kitapta,
Enesende birikmiş nefeslerini yok saymakla geçiyor ömür
Meğer umursamaz bir bulut olup da yağmalıymış gökyüzünden toprağa
Can olmayı başarabilmekmiş asl olan, minicik bir başağa
Etekleri zil çalmalıymış, neşesi ayyuka varan şuh kankasıyla
Madem geldik, geçiyoruz ömrün ekseninden.. tatını çıkart bırak hüzünler döksün arsız damlalarını yürekten.
Islatırken damlaların ıslıkları dudağını, öznesinde sevmeli umudu
Yaşamın urganı boynumuza yapıştırdığı, yanık kokusu hasretin
Kucağına uzatmalısın gümüş bir tepside, düşlerin tenini..
Varsın uzayıp giden, saatlerin tik tak tik tak sesleri
karışsın dudağına geçerken dişlerinin çığlıkları …
Bir buse kondurmalısın en saf haliyle çocuksu yüreğine..
Haylaz bir yakamoz belirmeli ansızın, birikmiş sevdaya denk..
İmzası olmalısın ay ışığının elinde..Gülümseyen sevdanın..
Bazen alabora olmaya bir meltem yeterken, tufanlardan sağsalim çıkarız ... Kim kestirebilir ki, hangisinin daha yıkıcı olduğunu.. Durduğun yerin toprak mı, su mu olduğunu bildikten sonra! DDD
Derya Dender… 11 Haziran 2022…. 17:17
Kayıt Tarihi : 11.6.2022 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!