Alabildiğine Şiiri - İdris Aydın

Hüzünle ve baharla gelen bir günde
Yağmura ve güneşe inat aşklara tutunurun
alabildiğine yalnız
alabildiğine sevdalı

Kaç zaman öfkelere boğuldu yüreğim
Seni kovdum zamansız saatlerde
Umut mu demeli, unut mu
alabildiğine nefret,
alabildiğine tutku.

Sancılar alırken güzelim umutlardan
Bir gece yaşamı çaldım yıldızlardan
Bazen ansızın açılan bir kapıdan rüzgarı dinledim
alabildiğine dingin
alabildiğine çılgın.

Sararır buğday başakları misali tenin
Gözlerinde elası bakışlar sulara sun kendini
alabildiğine duru
alabildiğine umutlu.

Dar zamanlarda yaşam sorgulanır
Tutkulu sevişmeler aranır gece yarılarında
İrkilmek uyanmaktır bazen umarsız sevdalardan
alabildiğine hızlı
alabildiğine sonsuz.