Alabalık Parçaları Şiiri - Veysel Taş

Çayın kenarında, pat patikler arasında.
Yeşermeye çalışıyor, umutlarim.
Nereden baksan sessizlik
Nereden baksan vurdum duymaz
Alabalık parçaları sıçrıyor ruhuma.
Kıvranıyor tüm gerçekler.
Susuzluk ile çizilmiş çayın rengi
Sarı sandalların yuvaları dolanıyor boynuma.
Ahalinin dili lal darboğaz kuru
Çöl gibiyim sanki
Ne bir ses ne omzuma bir nefes
Diri diri fırat kenarına gömüyorum kendimi.

kebanlı