Alabalık Şiiri - Esma Özdemir

bu gece, doldum; taştım
yeniden
mavi denizlere uzandım.
bir bardak suda
kıyametlerde yandım.
gaddarlara, insafsızlara
acımasız
sert dalgalarda uyandım.

tatlı sularda oynaşan
bir alabalığa kandım.
derinliklerde yüzerken
zümrüt, yosun ağlarına takıldım.
alabalık, kurtar beni
kalbimden yakalandım!

terkedeceğim bu bedeni
bu anlamsız cesetten kurtulacağım!
canımı canına katacağım
bu mundar hayat
gayrı, yetmez mi!

ve
hayata şöyle bir bakacağım yeniden
gayesiz, bayat kokan insanlara
kahkahalarla güleceğim!

okyanuslar kadar mavi
sular gibi serin
gökyüzü kadar berrak
denizler kadar coşkun
balıklar kadar canlı
yosunlar kadar tutkun
hayallerde
ölümsüz yaşayacak ruhum!

(İstanbul; 9 Nisan 1998 Perşembe)

Esma Özdemir