Büyük küçük makamlarda masa oldum
Odalarda, sofalarda koltuk oldum
Hoşlandım.
Hamdım: Tohumdan fidana yürüdüm
Piştim: Çiçek çiçek ağaca döndüm
Uslandım.
Onlar, körpe dallarımı acımadan kırdılar
Bir evlek toprak için ateşe verdiler beni
Yandım.
Nedense beni yakan zalimler için
Ala şafakta kurulmuş darağacı olmaktan
Utandım.
Kayıt Tarihi : 26.10.2005 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Darağacı olmaktan utanmak ne büyük bir erdem?!.
Kutladım şair, izninizle...
TÜM YORUMLAR (2)