Eski, batık bir pınar.
Ne taşı, ne aharı, ne de oluğu var.
Sadece kaynak bir suyu var.
Dere boyunda kavaklar.
Harmanlarımız olurdu çevresinde.
Koyuydu sohbetler, dostluklar.
Huzurluyduk hepimiz.
Bahçemizi sulardım suyuyla.
Akardı suyu sessiz, sessiz.
Arkadaş gibiydik ikimiz.
Kayıt Tarihi : 27.3.2023 09:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Sevim](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/27/ala-pinar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!