Ala Öküzüm II Şiiri - İbrahim Çelikli

buruk bir bakışma oldu
Ala Öküz’le
bunca yıl,
yaz demeden
kış demeden
kahrımızı çekmişti
elimden çoook
kelek kabığı yemişti
hiç çekinmezdi,
elimde tuttuğum otu yerdi
süsmek nedir bilmezdi

boyunduruğa kendisi girer
huysuzluk etmezdi
harman sonunda hayvan
baharını almış gibi,
olacak değil ya

Koca Ala Öküz koca koca gözlerle,
mahsun, mahsun baktı yere
sonra bana,

ardından babama
sonra tekrar bana
sonra
umutsuz
boş boş
etrafa
daha sonra da

adam tekrar tekrar
etrafında dönüp,
sırtına vurdu
sığaşladı
Ala Öküz oralı olmadı
ağzına dişlerine bakmasına
bile aldırmadı
geviş getirmeye devam etti

belli ki
ne satılmamaya ğücü yeterdi
ne kaçıp kurtulmaya
ne de elinden başka bir şey gelirdi
netice ne olacaksa
olsun bitsin istiyordu
oda benim gibi