Ala Öküzüm I Şiiri - İbrahim Çelikli

Ala Öküz

baharda nadasa
yazda, kağnıyla sapa
düvenle döner harmanda
ardından ters atılır
derken kışlık çalı
ve arkasından
yok saman az,
yok ahır dar,
işin aslı! ! !
ya evde bir dana yetişti
ya da artık ala öküz yaşlandı

ya Leyleğoğlu
ya Kara İrbem meyancı başıdır
ya da hem ikisi,
bir de yanlarında Çöllü
üstelik bir de başka birileri vardır
sevimsiz, şişman, eli deynekli bir celep
öküzün dişlerine bakar
sağını-solunu inceler
……..
“-de bakalım emmioğlu
gönlünden ne geçiyo”
…….
“-ne vercez,
ne isdeyon goca öküze”
…………
'-emmioğlu bireş yönet söyle de
elimiz boş getmeyelim”
…….
'-bireş tenzil et bakalım ağa'
'-oluvuca(ğı) bu' dedi babam
……..
“-emeğ emek geldik huruya gadak
elimiz boş dönüp getmeyelim”
iki saatdır tutup salladığı
babamın elini bırakır
yönü-öte gider, işin uyanığı,
babam mahçup
'-çok demedik abey be'
'-çok dedin ırafık,
……… çok dedin! !
valla çok dedin epap”

dipnot:

ters: hayvansal gübre
meyancı: aracı, ara bulucu
yönet: uygun, ekonomik