Ala Öküzüm den sonra Konur

Konur

bir-kaç hafta sonra
'konur dana' geldi
gençti,
körpeydi,
tordu, toydu, acemiydi
ne ala öküzün yerine geçebildi
ne öğrendi,
ne yerini beğendi
ne yem yedi

babam elleriyle besledi
küspe, incir, pancar verdi
arpa kırdırdı sırf onun için
ele-avuca gelmedi
'-dur bakalım” dedi babam
“- senden çekeceğimiz var belli'

bir-kaç yıl sonra bu konur dana
Ala Öküzün yerini alır, tahminim
ve geçti bir-kaç harman sonu daha
ama ben o çocuk değildim
Ala Öküzün akibeti
Konur’un da başına geldi
ama bu defa Zebit Durmuşu taşı yedi
“-eline sağlık kardeşim”