Ala Geyik Şiiri - Emrullah Azun

Ala bir geyik görünür , gece yarısı mateminde ufukta yalnız başına bakar o mahur gözleriyle süzer durur içimdeki yapayalnız hissizliği ,anlatıyor
Anlatıyor birer birer geçip gidenleri yeryüzünden, silinip giden hikayeleri yok olup giden külleri ,ardından göğü delip gelen yağmur ve toprak kokusu.
Rüzgarda savruluyor bir o yana bir bu yana Çaresiz
Çaresizlik sarmış her yanı bir kadının şefkatli elleriyle başını okşamasına benzer.
Ala bir geyik var içimde gezinen, ağır ağır uzaklaşan vefasızlığı anlatır
Anlatır o ince saf göz yaşları dokunur mu o masum kalbine değer mi beşer uğruna, teslim eder ,
Bir kemankeş çıka gelir bütün gamsızlığıyla, lütfun da vardır acımasız bir cellat edasıyla
Ala geyik vuruldu içim paramparça ,gölgelerin ardına saklandım kusurumla sen orada kayıtsızca gülümsüyordun bense burada damla damla eriyip akıyorum.