Ala Banılmış Şiiri - Ozan Efe

ala banılmış
gecede kayan yıldız
komasın beni
gecede yapa yalnız

al umutlarım
şafağa durdu erken
bulandıkça da
dönüyor başım derken

sevişken suskun
hüzün dolu gözleri
hıçkırığınla
nasıl yakar közleri

kardelen gelir
kokulu doruğundan
dilinde türkü
dökülür ereğinden

cemrelerdedir
tiniyle bir uyanan
gizemindedir
tınısıyla boyanan

mavi yüreği
maviliğine süren
soluğunda tiz
yoluk sessizliğinde

3103105denizli