Al ve Git Şiiri - Ece Karadağ

Seni gördüm diye ne kadarda sevinmiştim
İlk önce uzaktan gördüm, hayaller kurdum zihnimde
Amacım, gözlerinden bir parça olsun umut alabilmekti
Ama kocaman bir boşluk kapladı gözlerimi
Ve aramıza ördüğün kapkalın duvarlar
Oysa o okyanus yeşili gözlerine bakıp, huzuru bulacaktım
Sadece bakmam yeterdi, bir damla mutluluk için
Sendeki ne vicdan ama benden onu bile esirgedin!

Al şimdi o gözlerini, ruhunu ve bedenini
Gidebildiğin kadar uzağa git
Gökyüzüne ulaşan duvarlar ör aramıza
En küçük yapısına kadar parçala kalbimi
At dünyanın binbir ücra köşesine
Kimse bulup birleştiremesin diye
Ya da dur! Gerek yok senin göndermene
Zaten parçalar, ayrıldı bile, en ulaşılmaz yerlere!