Sevsen depremler olurdu yüreğimde
gökyüzünü paramparça ederdim
samanyolunu indirirdim avuçlarına
sana yıldızlardan bir saray yapardım
pırıl pırıl parlardın güneş gibi
pırıl pırıl yaşardın sevdamla
o sarayın içinde
istemedin
eskisi gibi yine yalnız kaldım
benimle ben
hadi yakıp durma yüreğimi
al sevdanı gönlümden
keşke rastlamasaydım hiç sana
keşke bakmasaydım yüzüne
ve gözlerini içmeseydim bir su gibi
seni yerleştirmeseydim gönlümün içine
sevdanı düşlemeseydim
seni düşlemeseydim yanımda
ve adın olmasaydı keşke
dudaklarımda
ama
elimde değildi ki
öyle bir geldin gönlüme
fırtınalarla
elimde değildi atmak içimden seni
bu saatten sonra
oysa
istemedin
hep hayır dedin sen
gecikme artık nolur
al sevdanı gönlümden
sevsen tufanlar kopardı içimde
dağları yerinden oynatırdım
güneşi tutardım ellerimle
sana getirirdim
ısıtsın diye yüreğini
denizleri dümdüz yapardım bardaktaki su gibi
durgun ve sakin
o sakin denizin içinde bulurduk birbirimizi
geride bırakırdık bir bir
geçmişimizi
geleceği düşlerdik
o sevda saçımızın en son teline kadar sarardı
birleştirirdi bizi
belki
kendi ellerimle verirdim sana
dünyanın en güzel çiçeklerini
oysa
istemedin
şimdi ne yapacağım ben
çaresizlikten
hadi üzme yeter
al sevdanı gönlümden
al sevdanı gönlümden
al kendime geleyim
al sevdanı gönlümden
al geçmişime döneyim
al sevdanı gönlümden
al ben sevdasız öleyim
25.eylül.2012
Hüsnü SönmezerKayıt Tarihi : 28.11.2012 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!