Al Senin Olsun Şiiri - Hasan Özünal

Gözyaşı mı Kaldı ki

Gözyaşı mı kaldı bu gözlerde ki
Al bu ipek mendilin senin olsun.
Bin parça sevda, ne bir ne de iki,
Zehir olan dilin, al senin olsun...

İnceldiği yerden koptu bu gönül,
Yokluğun belki gönlüme bir ödül.
Ne bir ses ver, ne de gözüme görül,
Güzelliğin artık al senin olsun.

Yaptığın bu sarayı yıktın ya sen,
Bir ateşi atıp da yaktın ya sen,
Arkanda virane bıraktın ya sen,
Dünyanın tüm malı, al senin olsun.

Kalan şu ömrümü sermiştim yoluna,
O boş sepeti tak şimdi koluna
Mutsuzluk ekip sağına soluna,
Dikenli yolların, al senin olsun.

İki cihan dedik, dar geldi dünya,
Dünyayı cennet yapacaktık güya,
Kabus doldu gördüğümüz bu rüya,
Kabus dolu rüyalar, al senin olsun.

Sevgiye hep zehir katıp da sundun,
Bir ömürü verdim hicran doldurdun,
Bir güldün ama kendini soldurdun,
Al ömrümü tek yaşa, al senin olsun...

Hasan ÖZÜNAL
KARAMAN