Al Senin Olsun Şiiri - Şentürk Dursun

Gitti ağız tadım zehroldu aşım
Çiçeği bana ver bal senin olsun
Karardı alevler söndü ateşim
Dumanı bana ver kül senin olsun

Gönül hayal eder bir umut bekler
Artık su yüzüne çıktı gerçekler
Kurudu ağaçlar soldu çiçekler
Yaprağı bana ver dal senin olsun

Hüzünlü nağmeler derinden çalar
Anılar canlanır maziye dalar
Kesildi bahçeme dökülen sular
Damlayı bana ver göl senin olsun

Kapıldık hayatın bilmecesine
Aşk yazdım isminin her hecesine
Beraber girelim aşk bahçesine
Dikeni bana ver gül senin olsun

Anlam taşımıyor baharlar yazlar
Bağrım ateşlenir yüreğim sızlar
Ağıtlar yakıyor cümbüşler sazlar
Mızrabı bana ver tel senin olsun

Düştüm gidiyorum meçhul bir yola
Çıkış bulamadım ne sağ ne sola
Yalvardım Mevla’ya yalvardım fala
Leyla’yı bana ver çöl senin olsun

Hislerim tutuklu isyanlarım hür
Duygular sahipsiz sömür de sömür
Ah ile vah ile tükendi ömür
Siyahı bana ver al senin olsun

ŞENTÜRK DURSUN