Al Köpüklü Tay GÜLCE SONE’M

Mevsimin gizeminden yine taşar yüreğim;
Hazin hazin kanayan her hücresi kızıl nar,
Bulanıp durulmayan bu pınar başka pınar,
Al köpüklü tay gibi dörtnal koşar yüreğim.

Birer birer koklarken bahçemdeki gülleri,
Dil dolanır bendine bozguna uğrar düşüm,
Toprak olur taş olur bir ömürlük gülüşüm;
Unutmuyor gözlerim şu kahpe eylülleri.

Yığın yığın mermiler damı delinmez arşın;
Dalından kopan yaprak bir sancıyı belgeler,
Tat kırarken keyfine sarhoş gezen gölgeler.

Gecenin çığlığını yarıp geçen bir kurşun,
Düşmesine tek sebep başımdaki tacımın;
Bayram basar üstüne küllenmeyen acımın.