Hayber’in eşrafından iki tane Yahudi,
Zina suçundan aradılar bir yol, bir çıkış.
Peygamberimiz önce onları bir dinledi;
Buyurdu: “Recmdir bunun cezası, yoktur kaçış.”
Sonuç: verilen hükümden olmadılar razı,
Başvuruldu sonra Tevrat’ın hakemliğine.
Okudular hükmü; orada da aynı yazı,
Bazısı uymadı kitabın hâkimliğine.
Günah işleseler de tutundukları bir dal;
“Yalnız sayılı günlerde ateş dokunması.”
Aslında dinlerinde böyle bir şey yok, muhal,
Ne vahimdir kendi yalanlarına kanması.
Toplanılacak şüphe olmayan bir günde,
O zaman onların durumları olur nice!
Kurulan adalet terazisinin önünde,
Herkes alacak ameline göre netice.
Kayıt Tarihi : 28.11.2024 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!