Resulullah’ın yaşadığından habersiz,
Hissetti Müslümanlar kendini çaresiz.
Ordunun bir kısmı çıkmış idi tepeye,
Bir kısmı ise yönelmişti Medine’ye.
Peygamber, küçücük bir grupla kaldı yalnız,
Dedi: “Ey Allah’ın kulları! Toplanınız.”
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta