Peygamber öldürüldü haberi yapıldı,
Uhud’da Müslümanlar paniğe kapıldı,
Gerçekler ise daha sonra anlaşıldı…
Kişi ölmez; daha eceli gelmedikçe,
Savaşta ölünmez; Allah dilemedikçe.
Bozguna uğrayan Uhud mücahitleri!
Neler yapmış diğer Nebi ve ümmetleri?
Harpte gevşememiş, sönmemiş ümitleri...
Zafer gelir, düşmana boyun eğmedikçe,
Sever Rabbimiz; kul hâline sabrettikçe.
Ey Rabbimiz! Duyansın yakarışımızı,
Affet günahımızı, taşkınlığımızı!
Nasip et! Küffâra karşı kazanmamızı…
Kabul eder Allah; içten dua ettikçe,
Nimetlerini serer önüne, sevdikçe.
Sadece dünyalık dersen sonun karanlık,
Ahireti unutman büyük bir noksanlık,
Her ikisi için dile; duyma pişmanlık…
Mükâfat yok; Rabbimize şükretmedikçe,
Cenneti unut; Hakk yolundan gitmedikçe.
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 23:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!