gücüm nereye dek yeter bilmem ay gülüm.
bunca yıl senle ağladı; siliver gözlerimi.
takati kalmayan bedenim, ardında iki büklüm.
dermanı sendedir; uzanıp tutver ellerimi.
bu gidiş ne zalimmiş yeni anladım
sensiz tüm saniyeleri yıl gibi yaşadım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta