Al Götür Beni Kat Uykuna İsmihan

Kaşla göz arası
Girdi koluma
Bana ışığı gösterdi
-Ay benim- fısıldayarak kulağıma
Uzandım yumuşak toprağına
İlkyaz bahçelerinden kaçırılmış
Elleri yaprak, elleri kadın; ismihan

Bozuk musluk gibi
Kuruyan dudağına
Damlar, damlasında acı
Sabrın sınandı
Tahammülün sınandı
Geçti kemiği
Bıçak aşka dayandı

İsmihan
İki gözüm, gözümün feri
Bana bir bahar çiz tuvale
Ovaları ve dağ uykusunu
Su pınarlarında ceylanları
Keklik sürüsünü, dağ tavşanını
Bolca kullan gözlerin rengini

İsmihan
Kaybolmak nasıl bir şey
Bir gülün öfkesinde, kokusunda
Bir yıldızın derinliğinde
Bir umudun sahilinde
Sen hiç kayoldunmu
Kendi içinde

Seni kuşkanadına telledim
Uç başka bahara
Aşk dalında sararmış
Bir yığın kızıl yaprak
Geçti kelebekler zamanı
Al götür beni
Kat uykuna ismihan