Al Götür Beni... Şiiri - Afet Ergü

Al götür beni...
Zamanın durduğu bir yere
Bekleyişlerimin son demindeyim
Mercan yeşili umutları saldım bir bir göklere
En doğurgan mevsiminde hüzünlerim
Suskun öpüşler kanatırken içimi
Şuursuzca vuslatın sürgülerini çek üzerime

Al götür beni...
Kimsenin bilmediği bir yere
Itır koklularına aşina gök kubbenin altında
Sessizliğm yankılansın, en ücra düşlere
Damıtılmış ruhumun en saf halindeyim
Yaslıyorum başımı göğsüne bitap ve masumane
Usul usul mutluluğun rengini ört üzerime

Al götür beni...
Sonu mutlu biten masallar ülkesine
Kinim olmaz peri kızına, saadetin değilse benden
Yinede kıskanırım hangi kirpik değse, üzüm gözlerine
Gülün solduğu yerde hayat bulursa sevilmeler
Kanatlanır göklere gülüm dediğin kelimeler
Seninle geçicekse yıllarım tükenmeden ser üstüme