Al götür!. Şiiri - Ekrem Çiçek

Al götür-AL GETİR!..
Arınmak için AYAĞA KALK!..

Görecek bir GÖZ ver;
Söylenecek SÖZ ver,
O CEVHER’den ÖZ ver,
Nasip eyle Yarabbi!..

Dargınlar BARIŞACAK;
Sımsıkı SARILACAK,
SEVGİYLE KARILACAK,
YÜREK VER Yarabbi!..

Karanlığı-kabusu al götür;
KAOSU-BUHRANI al götür,
Zamanı bu seneyi al götür,
EMANETE CAN GETİR Yarabbi!..

Kavgayı-döğüşü al götür;
KİNİ-NEFRETİ al götür,
SEN-BEN’i al, AL GÖTÜR,
SARILALIM! BİZ getir Yarabbi!..

ERDEMLERE AÇ kaldık;
HOŞGÖRÜYE MUHTAÇ kaldık,
SEVGİYE çok GEÇ KALDIK,
İNSANLIK GETİR Yarabbi!..

Pişirmek için ACINI;
Zehir sandık, İLACINI,
VAZGEÇİLMEZBAŞ TACI’nı,
İLİM VER Yarabbi!..

Uzanan, BİRLEŞTİREN elleri;
Saran, KUCAKLAYAN gönülleri,
BALA DÖNDÜREN DİLLERİ,
Kuluna NASİP EYLE Yarabbi!..

MUTLULUK DAĞI’nda baş;
HUZUR IRMAĞI’nda yaş,
GÜLÜŞÜNÜN BAĞI’ndan aş,
Bir HAYAT GETİR Yarabbi!..

EVRENİN RUHU’na bak;
FARKINA VAR, diyor hak,
ARINMAK için ayağa KALK,
Emanet YIKANSIN CAN SUYUNDA!.

SIFIRLANMA ÇAĞI olsun;
HİÇ’lik MAKAMI’nı bulsun,
DERS-İBRETTİR biliyorsun,
Kulun BAŞA DÖNSÜN Yarabbi!..

Çiçek derki; İLAÇTIR HER DERDE;
Nerde bulacaksın, nerde,
Anlarsın, HER CANA VERDE,
Verdikçe TAŞAN bir GİZEMDİR!..