Al Götür Şiiri - Yusuf Kenan Çağlar

al götür
dedim beni
şiir’in çıldırttığı
beynimin erimeye başladığı
saatlerde…

duyulmaz çığlıklarım
onlar duymuyorlar
-neyi duydular ki-
anla
maya çalış
sana
anlamsız geleni
al götür
yüreğinin
okyanuslarında
terk et beni

belleğimi çürüten
durağan zamanlar
sonrası
ses
sis
karartı
lar ardında
beliren
elinde tırpan
siyah pelerinli
bir durma çoğalan korku
neden
siz değil
akrep
ve
yelkovan
savaşımda
dar
alan
zamanlar
da kırılan ümit...

insanlar bir et yığını
kuram,kurgu
düş dağı
her şeyi bildim
buldum
der
oysa önünü
göremeyecek
kadar kör!

gece
nin ortasında
yalnızlığımı
yırtarak gelen
şiirim
intihar düşünde ki sevgilim
eskil aşklarım
birde kendi küllerim…