Tanrım kubbede ışık yokken, belki son meleğimden sonra
Ferhat Şirini unutmuşken, Aslı Keremleyken, Adem den evvel...
Neydi pas tutmuş elime kalem tutturan seni bana.
Bir kez olsun gücenmem kırılmam ben sana
Çelik gibi olmuş yüreğim seni üzen mâliklere aldırma...
Makberime gel al beyazı duvağınla...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta