Al düşlerimin kopan gül yaprağı…

Mor hüzünler akşamın ilk adımlarında
Penceremin pervazlarında yerini alırlar
Çırpınan kuşun kanatlarında uzaklaşan
Umutlarım başka bir günün avuçlarındadır

Öfkemin kızıllığının çare olamadığını bilirdim
Kanayan aşk yaramı hiç dindirmeyeceğini de
Al düşlerimin kopan gül yaprağı misali sızısını
Terennüm ederdim, akşamın hicran şarkısıyla

Divaneliğim nüksederdi atardım kendimi yere
Köşelerin en sefiline, derinliğin hengâmesine
Bırakırdım melalimi, sersemliğimin eşliğinde
Derinlerde ki yüreğime hayıflanırdım seyrime

Kara bir geceye al müjdeler sunan her heceye
Gönlümün kararan penceresinde ki bilmeceye
Tozlu yollardan murat için gelen nefeslenene
El sallamak istiyorum yolunuz açık olsun diye

Şu akan damlalar ki iyi ki var yağar yağmurlar
Alır çıkarır beni kuytu kimliğimde ki korkumdan
Sevinç tohumlarını akıtırken yüreğime aşkından
Umudun hazzına yeniden vardırır gizli ellerinden