Al dedim almadı canımı1

Yoluna hiç gelmezdim
Geldirdiler
Bilmez idim
Bildirdiler
Seni hiç sevmez idim
Sevdirdiler
Yanmaz idim
Yandırdılar
Bir şey olmaz deyip
Kandırdılar
Ateşlere bandırdılar
Yandım ha yandım amma
Dedirtmediler
Yandıkça yandım daha da yan dediler
Evirdiler çevirdiler
Olmadı
Ateşime ateş eklediler
Arada bir çıkartıp
Kenarda beklettiler
Bir birlerine sordular
Arada bir bakışıp gülüştüler
Dışı pişmiş amma
İçi halen çiğ dediler
Olmadı kızgın şiş ile dağladılar
Ara sıra bağladılar
Bazen bir kenara yasladılar
Sırrına sır katın sırlansın dediler
Alışmaz idim ateşe
Alıştırdılar
Barışmazdım ben kimseyle
Barıştırdılar
Karışmaz idim hiç kimseye
Karıştırdılar
Kendimle kendimi savaştırdılar
Olmadı
Dünya ile gözümü boyadılar
Hurileri yanıma yolladılar
Hepsini allayıp pulladılar
Bunlarla sen “kan” dediler
Kanmadım
Adlarını bir daha anmadım
Unutma dediler geldiğin yerleri
Unutmadım
Konuşma sakın anlatma dediler
Anlatmadım
Attılar dağa kal burada dediler
Kaldım
İntikam dediler
Aldım
Acıktım dedim
Yedirdiler
Susadım dedim
İçirdiler
Bilmem belki bin kere
İğnenin deliğinden geçirdiler
Ölmezsin sen dediler
Öldürdüler
Sonra diriyken toprağa
Gömdürdüler
Sen topraktansın korkma dediler
Üstüme toprak atıp beklettiler
Sen şimdilik uyu
Zamanı gelince uyandırırız dediler
Uyandırdılar
Yeni bir hayat verip
Tekrar dünyaya yolladılar
Alışırsan alış korkma dediler
Biz seni daha nelere alıştırırız
Biz sana daha neler yaşatacağız dediler
Öldüm amma
Ölmedim
Güldüm amma gülmedim
Yaşadım mı yaşamadım mı?
Hiç bilmedim
Sen yaşayan bir ölüsün dediler
Yaşadım mı öldüm mü
Bilemedim