Al-dan-mak Şiiri - Yücel Yarımbatman

kuşuna,kurşununa ev sahipliği dağlarım
ve çizmesinde meşin bir ayrılık
ve yüzünde rahmetlere isyan bir celladın ayak sesleri
konuşmadan söylemek her şeyi
bir çırpıda
devirmek hayatı orta yerinden
işte budur sevmek!
sevmelere inat bir haykırışta
ve her özlediğimde özlemlerim şaha kalkışta
ve nallarında o gecenin zifri
ve mevsim bitmeden daha kara kışta
çobansız,sürüsüz,kurda teslim bir hayat
kolaysa zoru göster şu imansız sabrıma
ve kolaysa yolu göster
gözlerimde sönük ateşleriyle eşkiya
yansın!
öyle derinden sen uyudukça
sen uyudukça bu dağlarda kuş uçmayı versin
kanat çırpmayı versin her susuşta
adına aldanmak densin
al-
dan-
mak-
o gamsız gözlerdeki sabaha
ve ucuna
mavzer yaralarından madalyalar konulmuş adına
acı vermez...
acı vermez gecenin imbadına düşmek
öldürmez!
bir (k) adına aldanmak kadar
vurulmak kahbe bir kurşuna...