-Azrail’e mektup-
Er ya da geç beklerim
Çalacaksın kapımı
Keskin mağrûr tavrınla
Yakacaksın canımı
Sır değil ki söylemin
Nasıl desem sığ ve dar
Can sıkıcı bir çift laf
Bu iş buraya kadar
Verdiğin göz dağları
İliğimi emecek
Can alacak bakışın
Onikiden delecek
Sakın korku arama
İnan ki olmayacak
Yalvarmaya ne hacet
Al buyur canımdan yak
Gireceğiz kol kola
Kellem de koltuğumda
Düşeceğiz yollara
Zamanım dolduğunda
Göğsümü gere gere
Tıpış tıpış ölüme
Aldığım bir tek nefes
Değer bin kez ölmeye
Yeri geldi söyleyim
Ümitlenme meleğim
Şu an itibarıyle
Henüz daha ölmedim
Kayıt Tarihi : 27.2.2007 09:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)