Sonunda
Esaretinden sıyrıldım ruhumun
Nedensiz uçurumlarından kaçtım
İhtiyarlığımın aklığında buldum sensizliğimi
Sitem etmiyorum
Elimden kaçırdığım gençliğime huysuzluğum
Vasat cümlelerin kuruluşundan çıkardım kendimi
Mutsuzlukla itham etmiyorum seni
İçimdeki şeytandı yalnızlığım
Yokluğuna alışmak değil yaptığım
Olmadığına hiç inanmak
Rüzgardın heralde sen, geldin geçtin
Uykusuzluklarımdaki yapmacıklıktın
Martı kanatlarında göç ettin
Estiğinde dumanını süpüren rüzgar
Muhayyilemde bir gölgesin sadece
Eğrildiği yerindesin artık hayatımın
Lütufkarlığın (!) birikiyor boş şişelerde
Dünkü aşık değilim artık
Ellerine bıraktığım kalbimin
Mayışıklığına gömüyorum tenini
İki dünya arasındaki avareliğim yok artık bedenimde
Rastgele bir düş çektim yüreğimden dün gece
Boşluğun vardı sadece
Anladım ki;
Şavkıman yenik düşmüştü içimdeki güneşe...
Kayıt Tarihi : 8.5.2005 01:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!