annem
güllüm soldu annam artik acmiyor
dil susuyor yürek aciyor
gel annam kizin gurbete ölüyor
al beni gurbeten kurtar annam
neden yolladin gurbete neden
yedi evlatan bi benmiydim sana fazla gelen
hergün agliyorum burda bir bilsen
al beni gurbeten kurtar annam
annam kizin kula kul oldu
yedigi tas yatagi mezar oldu
tutunacak bir dalim vardi koptu
al beni gurbeten kurtar annam
annam yavrun dagdi idi oldu karinca
üzerime basiyorlar firsat buldukca
euro degil bu gurbete kalesler bolca
al beni gurbeten kurtar annam
gözden irak olan gönülden uzak olur derler ama
ne olur atma sende beni kenara
annacigim inan cok muhtacim kokuna
al beni gurbeten kurtar annam
Kayıt Tarihi : 3.2.2009 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melahat Zorlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/03/al-beni-gurbeten-kurtar-annam.jpg)
ne olur atma sende beni kenara
annacigim inan cok muhtacim kokuna
al beni gurbeten kurtar annam
Melahat Zorlu Şimdi bu şiiri anan okumusa eğerki
ciğerini mutlaka kızgın demirle daglamışsın yazık ana yüreğin yakmaya hakıız yok kutlarım şiiri
TÜM YORUMLAR (2)