Al beni de Götür Şiiri - Hanifi Kara

AL BENİ DE GÖTÜR…

Sılamız dururken, gurbet elleri
Eğer gönlün varsa, bahâne etme.
Ben sensiz neyleyim, bu diyarları
Al beni de götür, ya sende gitme.

Peşin sıra, gece/gündüz sürürken
Görür görmez, kalpler küt küt vururken
Ne olursun, sevdiceğin dururken
Çoban olup elin, gönlünü gütme.

Binlerce kötülük, hepsi de kinde
Sonsuz güzellikler, yüklüdür dinde
Gül dalı dururken, seher vaktinde
Kel karga misâli, çöplükte ötme.

Var ise bir hata, sen onu düzelt
Daha bu sözlerim, özet mi özet?
Garip/gurabâyı, kolla ve gözet
Bir bahâne bulup, başından atma.

Kini, kıskaçlığı, kalbine koyma
Aleyhte söylenen, sözleri duyma
Doğruya destek ol, nefsine uyma
Hakk/hukuku gözet, haksızı tutma.

Günü geldiğinde, yer bizi yer/yer
Kabirde melekler, Rabbiniz kim der?
Yaptığın her işin, hakkını tam ver
Haram bir lokmayı, ölsen de yutma…

28/01/’21
Hanifi KARA