Bana sevgiliyi çok gören tanrım
O güzel gülleri sen yaratmadın mı?
Hep cefa çektiren, canımı yakan
Güldeki dikeni sen yaratmadın mı?
Bana insanlığı sen öğretmiştin
Güzeli sevmekten korkma demiştin
Dünyada gönlünce yaşa demiştin
Bunca çileleri sen yaratmadın mı?
Bu isyanlarımdan utanıyorum
Umudum tükendi saklamıyorum
Yüzüm döndüm sana, yalvarıyorum
Al beni, ölümü sen yaratmadın mı?
14.01.2001 Kartal
Engin TuncaKayıt Tarihi : 4.11.2014 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!