Al Beni Şiiri - Ahmet Kurnaz

Bahar gözlerinden yedim vurgunu,
Bir sevda indi sol tarafıma.
Ne elim tutuyor,ne de ayağım,
Beynim iflâsın eşiğinde.

Siyah saçlarınca dağılmışım bir kere,
Yokluğun düşer katran karası gecelerime.
Gel al beni kâbus dolu düşlerden,
Al beni benden ne olur.
Al götür sana.

Bitsin sürgünlüğü yılgın yüreğimin,
Bir hayal alemine al götür beni.
Geceler maviye dönsün yeniden,
Yeniden harmana düşsün hasat vakti,
sevdamız.
Gel bahar gözlü yar,
Gel gayri düşlerime.

Yılgınlık yok sevdamda,
Her şey üstüne yemin olsun,
Yılmadım.
Sadece yüreğim buruk,
Gözlerim kan çanağı ağlamaktan.
Umudum var daha.
Elim ulaşmasa da,hayallerim ulaşır,
Alır seni bana getirir.

Gecelerin beşiğine belerim bakışlarını,
Ilık yaz rüzgârları nefesin olur,
değer nefesime.
Yokluğun,kaf dağından atılan ateşten ok,
Saplanır yüreğime,
Her gece yıldızlar saplanır gözlerime,
Kanar yüreğim.

Gel kurban olduğum,
Al beni buralardan,
sensiz Dünyaların yangınlarından,
al götür sana.