Al Beni Şiiri - Hüseyin Yük

Nasıl söylenirse sevgi bilmiyorum
İçimde birikmiş gökdelenlerim var
Heyecan ağaçlarım yeşerdikçe
Her mevsim ertelerdim kendimi
Kar yağarken saçlarıma

Dudakalrında ruj yerine adım sürüldüğü
Günlere susardım
Parmakların ince belli bardak gibi
Sunarken güven şarabını ay ışığında
Omuzunu yasladığın dağ gibiydi özgüvenim

Beni yaşlara takas verme
Sevdanın genci ihtiyarı olmazmış
Yüzünde yorgun denizler yüzmesin
Boynuna koynuna kurban olunası yar
Sensiz geceler ayaz düşler kar

Rengarenk gözlerinde akıllar kaldı
Yürekler takıldı korkular aklandı
Kucağına ocağına al beni
Beni beni beni...