Yedi güneş tutuşturdum sevdandan,
Kuzey ışıklarıyla bezedim,
Bilinmeyen bir gezegenin,
Kurşun rengi göklerini.
Buz çölüne dönerdi dünya,
Tutulsaydı benim kadar güneş.
Ömür ağacımdan gümrah sulara,
Yedi takvim döktü gazellerini.
Yedi iklimde yoktur efkarı,
Bir katre göz yaşın kadar.
Gökkuşağında bile görmedim ancak,
Yedi renk ümitlerini.
Gökler ülkesinde, soylu al bayrak…
Dağlar kadar hüznümden,
Çekseydin beni uçurumuna,
Bırakmazdım yine köklerini.
(Aziz şehitlerimizin hatırasına)
Özgür Öztürk 3Kayıt Tarihi : 20.11.2021 14:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!