Kenar bir mahallede, iki komşu yaşardı
Birisi diğerine, taaccüple şaşardı
Çok zengindi bir taraf, diğeri ise fakir
Birinde hiç huzur yok, huzur olansa hakir
Düşündü zengin olan, ben neden rahatsızım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta