Korkar oldum kelimelerin kalemimi incitmesinden
Öyle hırçın dökülüyorlardı ki
İçimden boşanırcasınaydılar
Öfkeden kan çanağına dönmüş gözleri cümlelerin
Bir acının pençesine düşmüşlerdi sanki
Öyle ki yırtmak istercesine kendi bağırlarını
Tutamıyordum harfleri
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Şiir şairlere gelmeden önce iki halden birisini yaşıyorlar gibi geliyor bana.
Ya gergin bir sessizlik.. Yahut gereksiz bir gevezelik.
Bu iki hal veya benzetme belki de şairlere dair kötü bir karikatürize gibi gözükebilir..
Bu deprem gelmeden önce bazı hayvanların garip hareketler yapmasına da benzeyebilir..
Şunu demek istiyorum.. Şair bir şiire hazırlandığında iç güdüsünün duyargaları hassaslaşır
Sıradışı davranışlar gösterebilir..
Peki bu yazdıklarımın bu şiirle ilgisi nedir..
Şair bir coşku ile yakalanmış ilhama, bir kelime sağanağı altında kalmış kalem yazmaya başlayınca.. İlham gelince demek kalem de pintilik etmiyor..
Tebrikler
Hayranı olduğum kaleminizden mükemmel bir şiir okudum.Yüreğinize ve kaleminize sonsuz teşekkürler....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta