Korkar oldum kelimelerin kalemimi incitmesinden
Öyle hırçın dökülüyorlardı ki
İçimden boşanırcasınaydılar
Öfkeden kan çanağına dönmüş gözleri cümlelerin
Bir acının pençesine düşmüşlerdi sanki
Öyle ki yırtmak istercesine kendi bağırlarını
Tutamıyordum harfleri
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Şiir şairlere gelmeden önce iki halden birisini yaşıyorlar gibi geliyor bana.
Ya gergin bir sessizlik.. Yahut gereksiz bir gevezelik.
Bu iki hal veya benzetme belki de şairlere dair kötü bir karikatürize gibi gözükebilir..
Bu deprem gelmeden önce bazı hayvanların garip hareketler yapmasına da benzeyebilir..
Şunu demek istiyorum.. Şair bir şiire hazırlandığında iç güdüsünün duyargaları hassaslaşır
Sıradışı davranışlar gösterebilir..
Peki bu yazdıklarımın bu şiirle ilgisi nedir..
Şair bir coşku ile yakalanmış ilhama, bir kelime sağanağı altında kalmış kalem yazmaya başlayınca.. İlham gelince demek kalem de pintilik etmiyor..
Tebrikler
Hayranı olduğum kaleminizden mükemmel bir şiir okudum.Yüreğinize ve kaleminize sonsuz teşekkürler....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta