Aktör Şiiri - Cihat Şahin

Çoğu çıkmış, raydan dostum,
İnanmazsan, tetkik et gör!
Ne demektir, bundan kastım?
Bilmek için, halk’a sen sor!

Koşar millet sağa sola,
Gider herkes, türlü yola!
Haktan emir, amel kula?
O avuçta artık bir kor!

İnsan asker şu cihanda,
Görevi var fani handa!
Bu şuur var, kaç insanda?
İnanmazsan etrafa sor!

Kaç kişidir, ehl-i tahkik?
Kaçta kaçtır, tam muhakkik?
Varmı binde, bir tahakkuk?
Dost ahbabı, dolaş’ta sor!

Herkes farklı rol kesiyor,
Asıl rolü, hep asıyor!
Ene ile ser kasıyor!
Kahir ekser, olmuş aktör?

Bilen nadir, nedir erlik.
Kime olur, bu askerlik?
Varmı ciddi bir leşkerlik?
Git subaya ve ere sor!

Pek severiz artistliği,
Şan sanırız, o kimliği!
Örnek verirler pisliği,
Ya mösyöyüz, ya da bir sör!

Solladık biz maymunları,
Papağanı, yunusları,
Güzel role girsek bari
Ne ben deyim, nede sen sor!

Özentimiz sırf saire,
Yâda dinsiz bir kâfire!
Ateist’çe, hayal rüya,
Hem aktörüz, hem bakar kör!

Taklidimiz berbat bizim!
Dilde sakız, daim”… İzim”!
Bunun adı; ”soytarizim! ”
Soytarılar, makbul aktör!

Rol içindir, çoğu gülmek.
Yüzeyseldir, mesrur olmak!
Tek gaye var, meşhur olmak,
Başbakandan, makbul aktör!

Tefekkürü sevmez millet!
Onu sanır, hep bir illet!
Bir rol olmuş, ondan zillet!
Çoklar nasıl rüsvadır gör!