Aksırıklı Sonbahar Şiiri - Murat Gevrek

Ben bu sonbaharı sevmedim
Yağmurları biçimsiz
Ben yağarken o duruyor
Aksırıklı bir yaprak gibi
Serdedişlerde…
Ben bu sonbaharı sevmedim
Yapraklar düşmeyi bilmiyor
Tanrım! Gökyüzü hummalı gibi öksürdü
Bir yıldırım gibi yalandı
Bulutlardan benekli yağmurlar dağıldı
Katalan bir adam ellerinde kelepçe getirdiler
Sanki bıyıkları toprağa sürülmüş
Son yolcu kimse tanımaz Murat Gevrek’i
Ellerinde yazı makinesiyle binde vapura
Birileriyle kavga etmiş gibiydi
Gözlerinden alev akıyor
Aksırıklı bir sonbahar mücahitti
Sakallarından rüzgâra borç veriyor…
Ben bu sonbaharı sevmedim…

Vitrine bir yabancı koymuş gibi gözleri benim üzerimde
Katalan bir adam birde fahişe
Karısından ayrılmış
Nerdeyse ağılacakmış gibi bakar
Oğlunu karısının yanında bırakmış
Yeraltından deprem gibi vuruyor
Alınları terli maden işçileri
Madeni paralar kazanıyor
Kimse rahatsız etmesin kaldırımdaki kör flütçüyü
Uzun parmaklı katiyen çocuk elli yabancı kadınlar olsa da
Madrid ve Marsilya’da kan çıkacak
Hır gecenin akşamında
Bir şişe rom
Ve
Ben
Birde yabancı bir liman
Kaptanı olmayan gemiler gibi
Aksırıklı bir yaprak sonbahar düşüyor denize
Karadenizli bir tayfa
Burnuna kadar içmiş
Anasına avradına sövdüm adamın
Allahım! Bu nasıl limandır
Abanoz bir gece döküntüsü
Yabancı yüzler birbirinden habersiz yürüyor
Işıklar sönmemeye kararlı
Sabah olmayacak…

Ben bu sonbaharı sevmedim
İki kamarot köşesinde
Geceye barbut bakış muhabbetinden
Bir Fransız dilleri konuk edinmiş
Gözlerinin içi okyanus balığı
Bu nasıl limandır
Kar yağmaz yağmur yağmaz 24 saat gözlerinin içi ıslak
Ayarsız pusula gibi
Gariban binaları tahtakurusu ve termit sarmış
Kaptan kamarada bir Rus konuğu var
Sesi fırtına gibi
Kimse tanımaz Murat Gevrek’i
Gemi görevlisinden başka
Ellerinde yazı makinesiyle bindi
Sanki suçlu gibi kaçıyordu
18 ay hüküm yemiş gibiydi
Kimse bilmiyordu kendinden kaçıyordu
Aksırıklı bir sonbahar yaşıyordu
Zamana ödenecek hiçbir şeyi kalmamıştı
Limandan borç istiyordu
Kimse rahatsız etmesin kör flütçüyü
Bir daha geçmem bu sokaktan
Kuala Lumpur’sa kardeş olmuşum iki dakika zaman ver
Ben hiç sevmedim bu sonbaharı
Bir garip aksırıyor
Gökler yırtılıyor
Allahım! Hummalı gibi böğürüyor
Şişeler
Şişeler
Şişeler
Hep boşalıyor
Bir çocuk sığ geçiyor türkülere
Kimse rahatsız etmesin kör flütçüyü
Sizin unuttuğunuz şarkıları başa alıp çalıyor…