Aksekili Nükteleri-2 Şiiri - Hasan Özçel ...

Aksekililer gurbeti çok gezdiklerinden gurbetin sıkıntısını, fakirliğin acısını çok iyi bilirler. Bu nedenle yolda kalana, sıkıntısı olana, garip kalana çok yardım ederler. ‘Durali’ isimli bir Aksekili Aydında esnaftır, sabah pazara gider, akşam evine döner. Bir gün yolda gördüğü ve acıdığı bir adama halini sorar. Adam içini döker, zor durumda olduğunu söyler. Aksekili de bu zavallı adamı evinin bir odasında misafir eder. Misafirlik süresince o odaya hiç girmez. Misafir ev sahibinden çok memnundur. Aksekili anlar ki misafirin gitmeye hiç mi hiç niyeti yoktur. Ev sahibine hanımı; akşam eve gelişinde ve sabah ayrılışında sitemde bulunur. Evde ailesiyle huzursuzluğu başlayan Akseki’li Durali, misafirine tahsis ettiği odanın duvarına ilk fırsatta nezaketli şekilde şöyle yazar: ‘Be hey şaşkın, be hey düşkün, Misafirin iyisi ya iki gün kalır ya üç gün’ Misafiri de bu şiiri şöyle tamamlar: ‘Be hey beyim, be hey şatır, Ne gönül bilirsin, ne hatır, Misafir memnun kalırsa; Üç gün de kalır, be gün de kalır. Dahası yüzsüz misafire bakın, ev sahibinden neler ister; Bizim eller, bizim eller; Çay içerken üzüm yerler’… Ev sahibi şiiri şöyle tamamlar; ‘Üç günden fazla kalana; Bizde ‘yontulmanık’ derler…’ Ev sahibi Akseki’li hatasını anlamış, misafirine ilgi göstermemeye başlamış. Misafiri böylelikle çekip gitmek zorunda kalmış. ‘Yontulmanık’ mahalli dilde kaba, fikirsiz, anlayışsız insan tipi için kullanılan bir terimdir. Bu şiir Aydın ilimizde esnaf olan Akseki, Erenyaka köyünden Hüseyin Oğuz ile 26.9.2015’de köyde yapılan bir sohbetten ilham alınarak yazılmıştır.